توسعه محور ترانزیتی خلیج فارس-مدیترانه و پیامدهای امنیتی-اقتصادی آن در مناسبات ژئوپلیتیکی منطقه ای و جهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه جغرافیای سیاسی، مجتمع پدافند غیرعامل، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکترا، گروه جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان رضوی، ایران.

چکیده

یکی از حوزه‌های حساس و مهم گذار و تحول در هندسه جهانی قدرت، مقوله کریدورهای ترانزیتی است که تاثیر مستقیمی بر قدرت ملی دارد. ایران برای توسعه و تقویت جایگاه ترانزیتی خود و تضعیف کردن ساختار تحریم‌ها می‌بایست تمرکز برنامه استراتژیک خود را روی محورهای ترانزیتی متمرکز کند. یکی از این محورها، ایجاد کریدور ترانزیتی خلیج فارس مدیترانه و یکپارچه کردن شبکه مواصلاتی ایران، عراق و سوریه و کشورهای حاشیه خلیج فارس می تواند باشد. کریدوری که می تواند به استحکام اقتصاد ملی، همگرایی منطقه ای، بازآرایش قلمروها و مناسبات ژئوپلیتیکی ایران و ادغام بهینه ایران در نظام بین الملل منجر شود. لذا در این مقاله با استفاده از روشی توصیفی-اکتشافی به بررسی ایده چگونگی فعال کردن کریدور ترانزیتی خلیج فارس-مدیترانه و تاثیرات آن بر جایگاه ایران در مناسبات منطقه ای و فرامنطقه آن پرداخته شده است.
نتایج نشان می دهد که با فرض ایجاد کریدور خلیج فارس-مدیترانه، امنیت محور مقاومت و همچنین غرب آسیا به امنیت ایران گره می‌خورد. ایجاد این کریدور موجب ارتقا قدرت اقتصادی و یکپارچه‌سازی محور مقاومت و همچنین خروج منطقه از انفعال ترانزیتی و اقتصادی است. در حال حاضر ماهیت منطقه بر مدار تنش‌ها و کنش‌های سیاسی غیراقتصادی استوار است و ناامنی نیز فزاینده است. در حالیکه یک زیرساخت اقتصادی در منطقه می‌تواند امنیت و ثروت را در منطقه فعال کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The development of the Persian Gulf-Mediterranean Transit Corridor and its Security-Economic Implications for Regional and Global Geopolitical Relations

نویسندگان [English]

  • Ali Mohammadpour 1
  • Chamran Buyeh 2
1 Assistant Professor, Department of Political Geography, Faculty of Passive Defense, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran.
2 Ph.D. Candidate, Department of Political Geography and Geopolitics, Faculty of Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Khorasan Razavi, Iran.
چکیده [English]

Transit corridors represent one of the delicate and critical areas that economic transformation of countries and their might in the global geometry of power depends upon. Considering the effects of sanctions on the Iranian economy, it is necessary for this country to strategically plan for developing and strengthening its transit linkages, thus, weakening sanctions regimes. The transit corridor of the Persian Gulf which has the potential to integrate the transportation network between Iran, Iraq, Syria, and the Persian Gulf countries, represents one of the critical transit axes that have often been discussed. The development of this corridor can lead to the development of the national economy, strengthen convergence between regional actors, secure Iran's territories and improve geopolitical relations, thus paving the way for the optimal integration of Iran in the international system. In line with the foregoing, the present article uses a descriptive-exploratory method to determine strategies for developing the Persian Gulf-Mediterranean transit corridor, as well as investigating its implications on Iran standing with regards to its regional and extra-regional relations.
The results show that if the Persian Gulf-Mediterranean Corridor were to be developed, Iran will assume a greater role in maintaining the security of the axis of resistance, and moreover, the security of Western Asian countries will be tied to that of Iran. Furthermore, the development of this corridor will improve the economic and strategic power of the axis of resistance by providing a means for the region to end the current impasse in the transit and economic fields. Currently, the region is engulfed by tensions and non-economic political considerations which have undermined mutual security. This is despite the fact that economic potential that is currently dormant in the region and its activation could enhance security and wealth in the region.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Transit axis
  • Security and Economy
  • Regional and extra-regional relations
  • Persian Gulf-Mediterranean
افتخاری،‌ اصغر (1381). مراحل بنیادین اندیشه در مطالعات امنیت ملی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
بوزان، باری (1378). مردم دولت‌ها و هراس، ترجمه پژوهشکده مطالعات راهبردی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
پاتریک ام، مورگان (1380). نظم‌های منطقه‌ای امنیت سازی در جهان نوین، ترجمه سید جلال دهقانی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
دولتیار، مصطفی (1382). رژیم حقوقی تنگه های بین المللی با تاکید بر مسائل حقوقی تنگه هرمز، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
رستمی محمد و رمضانی محمدجواد (1394). تحلیل ژئوپلیتیکی حوزه خلیج‌فارس و نقش آن در هندسه قدرت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران همایش ملی جهان در پیچ تاریخ: نقش جمهوری اسلامی ایران در هندسه جهانی قدرت، مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.
رضائی، محسن (1384). ایران منطقه ای، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.
قاسمی، فرهاد (1379). تأثیرات منطقه‌ای ساختار هژمونیک سیستم بین‌الملل بر امنیت ملی ایران، فصلنامه امنیت ملی، 17(1)، 23-39.
قلندری، یعقوب و سعدی، سروش (1401). اهمیت استراتژیک دریای مدیترانه برای قدرت‌های فرا منطقه‌ای، فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران، 6(4)، 41-62.
قوام، عبدالعلی (1384). اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، چاپ دهم. تهران: انتشارات سمت.
موسوی شفایی، مسعود (1395). ضرورت گذار از ژئوپلیتیک وحشت خاورمیانه ای به ژئواکونومی امید آسیایی، فصلنامة مطالعات راهبـردی، 19(4)، 189-192.
ویسی، هادی (1400). بررسی رقابتهای ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیک چین و هند در اورآسیا: کریدورهای ارتباطی و ژئوپلیتیک بنادر چابهار و گوادر، پژوهش های‌جغرافیای‌انسانی،53(1)، 213-226.
 
Furlan, R., & Faggion, L. (2015). The development of vital Precincts in Doha: Urban regeneration and socio-cultural factors.
Csurgai, G. (2018). The increasing importance of geoeconomics in power rivalries in the twenty-first century. Geopolitics23(1), 38-46.
Friedman, T. L. (2005). The world is flat: A brief history of the twenty-first century. Macmillan.
Mileski, T. (2015). Identifying the new Eurasian orientation in modern Russian geopolitical thought. Eastern Journal of European Studies6(2), 177-187.
O'brien, R. (1992). Global financial integration: The end of geography. (No Title).
Scholvin, S., & Wigell, M. (2018). Power politics by economic means: Geoeconomics as an analytical approach and foreign policy practice. Comparative Strategy37(1), 73-84.
Wigell, M. (2016). Conceptualizing regional powers’ geoeconomic strategies: neo-imperialism, neo-mercantilism, hegemony, and liberal institutionalism. Asia Europe Journal14, 135-151.
 
http://portalhamlonaghl.ir/fa/36971
https://www.irna.ir/news/85058013/%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C ۲۴
https://rc.majlis.ir/fa/report/show/1677078بررسی ابعاد طرح «ابتکار کمربند و راه چین» و فرصت های همکاری تجاری ایران 1400
https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97980 قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی عربستان سعودی درزمینه حمل و نقل دریایی 1386
https://warsawinstitute.org/china-malacca-dilemma/
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/07/30/2791849/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87