نقش صنایع نظامی در رشد اقتصادی ایران با استفاده از مدل تغییر رژیم مارکوف

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا، گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد میانه، آذربایجان شرقی، ایران.

2 دانشیار، گروه اقتصاد، دانشکده مدیریت، اقتصاد و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، آذربایجان شرقی، ایران.

3 استادیار، گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد میانه، آذربایجان شرقی، ایران.

چکیده

بخش صنعت نظامی به دلیل راهبردی بودن آن و نقش حیاتی که در ایجاد امنیت کشورها دارد بسیار حائز اهمیت است. این صنعت بر بخش­های مختلف اقتصاد و بالاخص رشد اقتصادی کشورها تأثیر گذار بوده و به تبع آن بر جایگاه اقتصادی آنها در سطح جهانی نیز مؤثر است. از این­رو، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش صنایع نظامی در رژیم­های مختلف رشد اقتصادی در ایران با استفاده از داده­های 1970 تا 2021 و با بهره­گیری از مدل­ تغییر رژیمی مارکوف می­باشد.
نتایج تحقیق حاکی از آن است که در یک مدل بهینه متشکل از دو رژیم با رشد اقتصادی پایین (رژیم صفر – 4.2%) و رشد اقتصادی بالا (رژیم یک – 6%) تولیدات صنایع نظامی اثر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد اما این اثر تنها در رژیم یک معنادار است. همچنین، سرمایه­گذاری مستقیم خارجی و صادرات، تنها در دوره­هایی که رشد اقتصادی بالاتر است بر روند رشد تأثیرگذارند؛ اما آموزش در هر دو رژیم، تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد و اندازه دولت در هر دو رژیم و نرخ تورم تنها در رژیم یک موجب تضعیف رشد اقتصادی می­گردند. علاوه بر این، یافته­های تحقیق حاکی از آن است که احتمال پایداری و ماندن در رژیم با رشد اقتصادی پایین در دوره‌های آتی بیشتر از رژیم با رشد اقتصادی بالاتر می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The role of military industries in Iran's economic growth with using the Markov switching model

نویسندگان [English]

  • Amin Ali 1
  • Roya Aleemran 2
  • Sima Eskandari Sabzi 3
1 Ph.D. Candidate, Department of Economics, Faculty of Human sciences, Islamic Azad University, Miyaneh Branch, East Azerbaijan, Iran.
2 Associate professor, Department of Economics, Faculty of Management, Economics and Accounting, Islamic Azad University, Tabriz branch, East Azerbaijan, Iran.
3 Assistant professor, Department of Economics, Faculty of Human sciences, Islamic Azad University, Miyaneh Branch, East Azerbaijan, Iran.
چکیده [English]

The military industry sector is very important because of its strategic nature and the vital role it plays in creating the security of countries. This industry affects different sectors through different channels on the economic position of countries and their economic growth. Hence, the main goal of the current research is to investigate the role of military industries in different regimes of economic growth in Iran with using data from 1970 to 2021 and applying Markov regime switching models.
 The results of the research indicate that in an optimal model consisting of two regimes with low economic growth (regime zero) and high economic growth (regime one), the production of military industries has a positive effect on economic growth in Iran, but this effect is significant only in regime one. Moreover, foreign direct investment and export also affect the growth process only in the periods when the economic growth is higher, but education in both regimes has a positive effect on economic growth. Finally, the government size in both regimes and the inflation rate only in the regime one weakens economic growth. In addition, the findings of the research indicate that the probability of staying in the regime with low economic growth in the coming periods is higher than the regime with higher economic growth.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Economic Growth
  • Military Products
  • Markov Regime Switching Model

مراجع

  1. الیاسی، مهدی؛ مزارعی، سیدحامد؛ محمدی، مهدی و سعدآبادی، علی اصغر. (1393)، شناسایی ابزارهای مؤثر بر شکل گیری و توسعه شبکه دانش بنیان در حوزه دفاعی و تحلیل آن با استفاده از ماتریس نهاد-ابزار-هدف، فصلنامه راهبرد دفاعی، 12(47)، 159-190.

    بهبودی، داود و امیری، بهزاد. (1389)، رابطه بلندمدت اقتصاد دانش بنیان و رشد اقتصادی در ایران، فصلنامه علمی – پژوهشی سیاست علم و فناوری، 2(4). 23-32.

    حسینی، شمس الدین و ریزوندی، محمدامیر. (1401). هم افزایی اقتصاد دانش بنیان و دفاع دانش بنیان در جمهوری اسلامی ایران، (با رویکرد مطالعه تطبیقی آن با کشورهای منتخب)، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 7(25)، 123-147.

    خاشعی ورنامخواستی، وحید و واعظی، عباس (1400)، تأثیر اقتصاد دانش بنیان بر اقتصاد دفاعی درونزا با نقش میانجی توسعه منابع انسانی در شرکتهای دانش بنیان صنایع دفاعی، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 6(22)، 29-52.

    دری نوگورانی، حسین. (1395). مفهوم اقتصاد دفاع و برخی ویژگیهای متمایز آن، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار ، 1(1)، 1-39.

    دشتبانی، یاور و اصلانی افراشته، امیر (1402)، الگوی همکاری صنایع دفاعی و شرکت های دانش بنیان با رویکرد تقویت هم پیوندی بین بخش نظامی و غیرنظامی، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 8(29)، 39-9.

    رحیمی، اکبر و برارنیا، مهدی (1400)، ارائه مدلی جهت ارزیابی و انتخاب ایدههای نوآورانه پیشنهادی شرکتهای دانش بنیان به صنایع دفاعی، فصلنامه مدیریت نظامی، 21(1)، 63-94.

    شاهمرادی، بهروز و سرخوش سرا، علی (1401)، تحلیل اثرگذاری شاخص پیچیدگی اقتصادی بر مؤلفه های دفاع اقتصادی در جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 7(25)، 39-66.

    شهرازی، میلاد. (1396). برآورد توابع واردات و صادرات تسلیحات (مطالعه‌ای برای کشورهای منتخب شامل ایران، ، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 2(4). 23-34.

    عزیزی، فیروزه (1396، جایگاه دفاع در مکاتب اقتصادی، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 2(6). 132-123.

    علوی، حمید؛ صالح اصفهانی، اصغر و ممبینی، رحیم. (1399). واکاوی نقش حوزه دفاعی در رشد و توسعه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه مطالعات مدیریت راهبردی دفاع ملی، 4(15)، 130-136.

    فرتوک زاده، حمیدرضا؛ دره شیری، محمدرضا و وزیری، جواد. (1393). نقش صنعت دفاعی در گذار به اقتصاد مقاومتی، فصلنامه علمی – پژوهشی آفاق امنیت، 7(25)، 39-54.

    میرانی، نینا؛ شیخ اسمعیلی، سامان و میرانی، والا. (1393). بررسی اثرات ابعاد اقتصاد دانش بنیان بر رشد تولیدات در ایران، فصلنامه مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، 9(ویژه نامه)، 77-89.

    مهرگان، نادر؛ دهقانپور، محمدرضا و ده موبد، بابک. (1390). صادرات صنایع مبتنی بر فناوری برتر و عوامل مؤثر بر آن (مطالعه موردی 50 کشور توسعه یافته و در حال توسعه با استفاده از دادههای تابلویی)، چهارمین کنفرانس ملی مدیریت تکنولوژی ایران.

    نصرنژاد نشلی، سحر؛ موتمنی، مانی و عبدی سیدکلایی، محمد. (1401). اقتصاد دانش بنیان و صنایع کارخانه ای: بررسی اثر شاخص پیچیدگی اقتصادی بر ارزش افزوده کارخانه ها با روش PMG. فصلنامه علمی پژوهش های رشد و توسعه اقتصادی، 14(53). 111-124.

     

    Bergman, R. (2008). The secret war with Iran: the 30-year clandestine struggle against the world's most dangerous terrorist power. Simon and Schuster.‏

    Bo, S., Liu, C., & Zhou, Y. (2023). Military investment and the rise of industrial clusters: Evidence from China’s self-strengthening movement. Journal of Development Economics, 161, 103015.

    Goldfeld, S. M., & Quandt, R. E. (1973). A Markov model for switching regressions. Journal of econometrics, 1(1), 3-15.

    Hamilton, J. D. (1989). A new approach to the economic analysis of nonstationary time series and the business cycle. Econometrica: Journal of the econometric society, 357-384.

    Hashim, A. (1992). Iran's Military Situation. Power, 1, A6.‏

    Hendrickson, J.R., R.A. William Salte & B.C. Albrecht. (2018). Preventing Plunder: Military Technology, Capital Accumulation and Economic Growth, Journal of Macroeconomics, 58, 154-173.

    1. Callado-Muñoz, Francisco., Hromcova, Jana., Laborda Herrero, Ricardo., Utrero-Gonzalez, Natalia. (2022). An Empirical Analysis of Arms Exports and Economic Growth Spillovers: The Case of the United States. Defence and Peace Economics, 34(2):1-21

    Knight, M., Loayza, N., & Villanueva, D. (1996). The peace dividend: military spending cuts and economic growth. Staff papers, 43(1), 1-37.

    Krolzig, H. M. (2013). Markov-switching vector autoregressions: Modelling, statistical inference, and application to business cycle analysis (Vol. 454). Springer Science & Business Media.

    Olson, E. A. (2016). Iran’s Path Dependent Military Doctrine. Strategic Studies Quarterly, 10(2), 63-93.

    Park, B. (2001). Turkey Delays EU Defence Plans, Janes Intelligence Review, 13(8), 18-19.

    Quandt, R. E. (1972). A new approach to estimating switching regressions. Journal of the American statistical association, 67(338), 306-310.

    Schahgaldian, N., & Barkhordarian, G. (1987). The Iranian Military Under the Islamic Republic (Vol. 3473). Santa Monica, CA: Rand.

    Smith, R. (1980). Military Expenditure and Investment in OECD Countries 1954-1973. Journal of Comparative Economics, 4(1), 19-32.

    Sojoodi, S., & Baghbanpour, J. (2023). The Relationship Between High-Tech Industries Exports and GDP Growth in the Selected Developing and Developed Countries. Journal of the Knowledge Economy, 1-23.

    Vekstein, D. (1999). Defense conversion, technology policy and R & D networks in the innovation system of Israel. Technovation, 19(10), 615-629.

    Yakovlev, P. (2007). Arms trade, military spending, and economic growth. Defence and Peace Economics, 18(4), 317-338.‏

    Yildirim, J., & Öcal, N. (2016). Military expenditures, economic growth and spatial spillovers. Defence and Peace Economics, 27(1), 87-104.

    Zabir, S. (2011). The Iranian Military in Revolution and War (RLE Iran D). Routledge.‏

فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار
دوره 9، شماره 31
خرداد 1403
صفحه 35-56

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار