The Economic Strategy of the Islamic Republic of Iran for Establishing Economic Authority in the Persian Gulf Region

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D., Department of Defense Management, Faculty of Command and Staff,, AJA University of Command and Staff, Tehran, Iran.

2 Associate Professor, Department of Futures Studies, Faculty of Social Sciences, AJA University of Command and Staff, Tehran, Iran.

Abstract

The Persian Gulf is the most important geopolitical and geoeconomic region for the Islamic Republic of Iran. Moreover, this area also constitutes an integral part of the Islamic world due to the presence of the two largest oil-producing countries in the region—Iran and Saudi Arabia—and the two countries with the largest gas reserves, Iran and Qatar. With its significant advantages, including vast oil and gas reserves and the shortest routes for transporting oil and gas from both the Persian Gulf and the Caspian Sea to global markets, Iran has the potential to emerge as a dominant and influential player in the region. However, achieving this status is first contingent upon the enhancement of Iran’s economic power. Therefore, the main objective of this article is to identify the key economic factors that could contribute towards the enhancement of Iran's authority in the Persian Gulf region, and to formulating an economic strategy for achieving this purpose. This research can be defined as developmental and applied in terms of nature, and uses a descriptive and mixed-method approach. The statistical population consisted of 54 individuals with expertise in at least one of the economic, cultural, political, military, or geographical fields.
Through analysis 16 economic factors were identified, including the presence of significant oil and gas reserves in Iran, energy transit lines between Iran and the Persian Gulf, shared mineral and natural resources in the region, and the impact of economic sanctions against Iran. According to the research findings and calculations based on Cartesian coordinates, Iran's economic authority in the Persian Gulf is currently positioned in a mildly conservative and force-oriented state, with a trend towards a more proactive, force-oriented stance.

Keywords

References

افشارسیستانی، ایرج. (1400). جزیره کیش و دریای پارس. تهران: نشریه جهان معاصر.
الهی حامدیان، همایون. (1398). خلیج‌فارس و مسائل آن. تهران: نشر قومس.
بهران احمدی، امین. (1401). صلح ابراهیم و راهبرد امنیت انرژی اسرائیل در خلیج‌فارس، فصلنامه علمی دانشگاهی مکران و خلیج‌فارس، 2(4).
پاکدل, محمد؛ محقق نیا, حامد ؛یوسفی, بهرام و عبدالخانی, لنا . (1402). راهبرد ایران در تأمین امنیت در منطقه‌ی خلیج فارس.مجله علوم و فنون دریایی، 22(3)، 62-75.
جودت، بهجت. (1399). امنیت نفت در هزاره جدید ژئواکونومی در برابر ژئواستراتژی، ماهنامه اطلاعات سیاسی اقتصادی ، شماره 165 و 166، 170-179.
حافظ نیا، محمدرضا و ربیعی، حسین. (1399). مطالعات منطقه­ای خلیج­فارس، تهران: انتشارات سمت.
حسن­پور، حمید. (1402). طراحی راهبردی ارتقاء وزن ژئوپولیتیکی ایران در حوزه خلیج­فارس و دریای عمان، رساله دکتری، دانشگاه دفاع ملی.
رستمی، علی. (1392). تحلیل ژئوپلیتیکی حوزه خلیج‌فارس و تأثیر آن بر امنیت جمهوری اسلامی ایران، پایانامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فارابی.
رودباری، لواءفیلی. (1395). کویت، کتاب سبز، تهران: انتشارات امور خارجه.
سلطانی‌فر، فرزاد. (1399). خلیج‌فارس و ساختار نظام بین‌الملل جدید در شرایط کاهش اهمیت نفت برای آمریکا، تهران، فصلنامه خلیج‌فارس و امنیت، معاونت دانش و پژوهش ندسا، 21(180).
صفوی، سید یحیی. (1393). جغرافیای نظامی ایران. تهران: انتشارات سمت.
طاهری، ابراهیم و صادقی‌بکیانی، امین. (1395). تأثیر ساخت مجموعه‌های امنیتی بر امنیت منطقه‌ای (مطالعه‌ی موردی مجموعه‌ی امنیتی خلیج‌فارس)، مجله‌ی سیاست دفاعی، 24(37).
عالم، عبدالرحمان. (1393). بنیادهای علم . تهران: انتشارات نی.
کامران، حسن. (1396). جزایر خلیج‌فارس، نشریه انجمن جغرافیایی معاصر.
مصور رحمانی، امیرحسین. (1394). ماهیت تهدیدات کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس علیه منافع جمهوری اسلامی ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشکده علوم سیاسی.
نوذری، فضل‌الله. (1394). ژئوپلیتیک حوزه دریای عمان، تهران: انتشارات دانشگاه عالی دفاع ملی.
 
Ben Nasr, B., & Nader, I. (2016). The United States and the security of the Gulf States (Persian), International Journal of Humanities and Social Sciences, 6(11).
Blackwill, R. D., & Harris, J. M. (2016). War by other means: Geoeconomics and statecraft. Harvard University Press.
Bremmer, Ian. (2010). The End of the Free Market: Who Wins the War between States and Corporations? New York: Portfolio.
Gamawa, Y. I. (2017). Iran and Energy Security in the Persian Gulf Region. The Journal of Social Sciences Research, 3(5), 41-47.
Hussain, R., & Abbas, S. Q. (2021). Iran’s Persian Gulf policy: Localization of regional security. Journal of Historical Studies, 7(2), 130-145.
Jeffrey, Kemp., Robert, Harkavy., & Hosseini, Mateen. (2019). Strategic Geography of West Asia, Volume I, Strategic Studies Research Institute.
Karimifard, H. (2012). Constructivism, national identity and foreign policy of the Islamic Republic of Iran. Asian Social Science, 8(2), 239.
Lorot, Pascal. (2001). “La geoeconomie, nouvelle grammaire des rivalites internationals,” L’information géographique 65, No. 1 (2001), 43–52.
Martiningui, A., & Youngs, R. (Eds.). (2011). Challenges for European Foreign Policy in 2012: What Kind of Geo-Economic Europe?. Fride.
Solberg Søilen, K. (2010). The shift from Geopolitics to Geoeconomics and the failure of our modern Social Sciences.
Thirlwell, Mark. P.(2010). The Return of Geo- economics, Interpreter, Lowy Institute for International Policy, May 24, 2010.
Journal of Defense Economics and Sustainable Development
Volume 10, Issue 36
June 2025
Pages 91-114

Files

Share

How to cite

Statistics